Szczęście, zachwyt, spokój.

Życie powinno wywoływać dobre, pozytywne uczucia. Twoim prawem jest odczuwanie szczęścia i radości każdego dnia oraz dzielenie się tymi uczuciami z innymi. Szczęścia nie sposób zdefiniować. Nie umiem znaleźć jednoznacznego określenia. Dla mnie szczęście to ogromna radość, wielki entuzjazm, zadowolenie, zachwyt. Po prostu: jak jestem szczęśliwa to po mnie widać. Widać i czuć, że jestem w stanie błogości. Nie szczędzę uśmiechu, mam spokój ducha. Czysta sielanka! Serdeczności aż mam nadmiar! Człowiek szczęśliwy nie ma kompleksów, wielkich i przytłaczających problemów (a jak ma, to je rozwiązuje a nie rozpacza).Jest swobodny, ma dobry nastrój. Ma i osiąga swoje marzenia. Ogólnie: powodzi mu się w sytuacjach życiowych i szczęście go rozpiera! Żyj w radości i szczęściu, otwórz się na innych. Z własnego doświadczenia wiem, że nie warto się od ludzi odsuwać, izolować, zamykać w swoim świecie i być obojętnym na wszystko co nas otacza Brak szczęścia to nieszczęście. Nieszczęście to negatywna emocja, która odbija się na innych. Istnieje powiedzenie : „Lekarstwem na nieszczęścia jest odwaga, a nie rozum ” .Żeby osiągnąć szczęście, musze najpierw dążyć do harmonii, żyć ”tu i teraz”, cieszyć się z obecnego dnia i najważniejsze-nie izolować się! Jestem szczęśliwa, mam marzenia związane z sukcesem i dobrobytem. Mam wizje tego o czym marzę i dlatego potrzebuję szczęścia, aby to spełnić! Bardzo pomocne są afirmacje o szczęściu. Afirmacja pozytywna jest zawsze silniejsza od negatywnej a większość ludzi skupia się na negatywnym myśleniu, nastawieniu a pamiętajmy żeby spełniać swe cele potrzebujemy pozytywnego, natchnionego miłością myślenia. Obok szczęścia plasuje się zachwyt. Zachwyt jest tak pozytywnym stanem emocjonalnym, że tylko można pozazdrościć takiego odcienia radości. Jesteśmy zachwyceni to wyrażamy podziw. Podziwiamy cos co nas fascynuje, wprowadza nas to w stan euforii. Wręcz uwielbiamy daną rzecz lub kogoś. Ale będąc w takim stanie trzeba zwracać uwagę, aby nie przesadzić. Bardzo szybko można wpaść w skrajne emocje. Takie wahania stanów emocjonalnych, nastrojów, dotykają ludzi mało dojrzałych emocjonalnie, ludzi którzy nie umieją zachować równowagi, stabilności, którzy są chwiejni; czujemy w jednej chwili zachwyt a za chwile rozpacz! Takie szybkie zmiany uczuć są dla nas niebezpieczne. Właśnie wtedy należy zachować spokój! Jeżeli spokojnie, nie nerwowo, nie chaotycznie, podejdziemy do tematu, problemu, mamy duża szanse go rozwiązać! Spokój to jest jedna odmiana radości (wypisana na mej domowej tablicy nad którą stale mam pracować). Osiągnęłam już dużo (dzięki regularnemu, ciągłemu przyglądaniu się swym poczynaniom) nie reaguję gwałtownie, impulsywnie, nie wymądrzam się, nie przekonuję do swoich racji. Staram się spokojnie(musze nabrać powietrza w usta i po chwili wypuścić)podejść do tematu. JA najlepiej wiem, ile kosztuje zachowanie spokoju. Na spokojnie zaczynam (sama lub w towarzystwie)rozważać wszystkie ZA I PRZECIW, zwracam uwagę, aby nie racjonalizować, nie przedkładać własnej korzyści nad dobro ogółu. Bardzo pomocna w tym jest mi cisza, bo wtedy nie rozpraszam się, zimna krew jest również pomocna. Musze myśleć racjonalnie! Nie idealizować danej sprawy. Ja już to u siebie dostrzegam: kiedy na spokojnie analizuję jakąś sprawę-stanowczo, odważnie do niej podejdę, wówczas z ulgą stwierdzam, ze poddanie się biegowi wydarzeń wcale nie musi być dla mnie niekorzystne, mogę je przekształcić w akceptacje, jakże nam potrzebną w życiu codziennym! Zachowajmy miłość życia! Nauczmy się żyć pełnią radości, pozbądźmy się lęku, strachu, paniki. Niech gniew nie przesłania nam światła nadziei na lepsze jutro. Po co być stale przerażonym z furią w oczach, jak wystarczy opanować się i ze spokojem wręcz miłością opanowywać realia życia, dnia codziennego. Udostępnijmy szczęściu możliwość niech zapuka do naszych drzwi. A my? Otwórzmy je na oścież, niech szczęście, spokój, miłość, serdeczność, życzliwość, pogoda ducha i pewność siebie, wejdą do środka i zagoszczą w nim na stale, bo to jest podstawą nadziei na lepsze jutro! A nadzieja, to matka mądrych, którzy umieją patrzeć w przyszłość. Na zakończenie napiszę parę słów o nadziei, jak ważna jest w moim życiu. Gdyby nie nadzieja, nie miałabym w ogóle chęci życia. Nadzieja jest tak pozytywnym stanem emocjonalnym, daje nam takie uczucie radości (na równi z pogodą ducha),którego nie sposób przecenić! Jak mam nadzieję to mam i wiarę. Wiarę, że będzie dobrze, że poradzę sobie ze wszystkimi problemami. Z nadzieją patrzę (nie oczekuję) jak realizują się moje plany, marzenia, bo wierzę, że to co mi jest dane przez Siłę Wyższą to mam i powinnam przyjąć z pokorą, bo Siła Wyższa ma mnie w swej opiece cały czas. Mam duchowe podejście do nadziei, wiary i ufności Bogu-jakkolwiek go pojmuję. Każdy powinien mieć te uczucia dla własnego dobra, bez względu na to, czy jest wierzący czy nie. Pamiętajmy, że jak wszystko w życiu nas zawiedzie, pozostanie miłość, wiara i nadzieja, że uda nam się „podźwignąć” , bo nadzieja umiera ostatnia, wiara przenosi góry i miłość, która jest w nas, jest wieczna. Szanujmy i ceńmy nasze uczucia i to wszystkie! Bo z niepożądanych możemy wynieść lekcje, naukę potrzebną nam do przekształcania negatywów na pozytywy Ktoś mądry powiedział: „Życie nie z samych składa się róż i ono także ma chwilę burz i tez ma swoją jesień”. Któż z nas nie chciałby stale przejawiać radości, mieć chęci do życia, cieszyć się z tego co ma i mieć mądry cel, ochotę, aby ciągle poznawać nowe wartości? No któż? Dlatego cieszmy się z tego co miłe, dobre, co nam sprawia radość , bo kiedy przyjdą trudne dni, będziemy umieli im zaradzić. Będziemy mieli mądrość zdobytą dzięki naszemu doświadczeniu i świadomie ze spokojem i rozwagą, podejdziemy do trudnych tematów, a opatrzność nam pomoże pokonać przeszkody. PS. Przytoczę mądrość, którą sobie przyswoiłam od koleżanki: Obdarzając innych miłością, szczęściem, zapełniasz pustkę swojego życia, zupełnie jakbyś zapalił światło w ciemnym pokoju. Miłości dla wszystkich z pogodą ducha, życzy taka jak WY.