Chęć życia.

Podświadomie każdy z nas ma chęć, aby żyć. Przejawia się ona na różne sposoby. Posiadanie chęci do życia trzeba stale podsycać pozytywnym myśleniem. Jeżeli będziemy stale pogrążeni w negatywizmie, nie będzie w nas chęci do życia, brak nam będzie woli, aby działać! Często „próbą odwagi jest nie śmierć, a życie”. Odważnie żyć - oto wyzwanie! Kiedy przejawiamy wolę życia nie ma dla nas rzeczy niemożliwych. Mamy chęci do działania i je pożytkujemy. Nie możemy poddawać się smutkowi, bo zaraz nam nasuwa „czarne” myśli, zaczynamy wszystko widzieć w ciemnych kolorach, a to nam nie dodaje radości. Wola życia to wola przetrwania, aby przetrwać, trzeba mieć nadzieję na to, że mogą się nam w życiu przydarzyć dobre rzeczy. Ktoś napisał: „Każde życie jest przeprawą przez rzekę, a człowiek dobija do drugiego brzegu lub tonie w czasie przeprawy”. Musimy więc wkładać duży wysiłek w to, aby cały czas dążyć do lepszego życia, mieć nowsze cele, pokonywać wytrwale trudy życia, choć na drodze staje nam wiele przeszkód, niektóre są olbrzymie wydające się nie do pokonania. Wtedy właśnie musimy wykazać ogromną siłę woli, mieć chęć przetrwania i wytrwania, dotarcia do celu, musimy „zaprzeć się” i „przeprawić się na drugi brzeg ”, aby osiągnąć „rzeczy niemożliwe”. Mówi się potocznie „przejść samego siebie”. Właśnie tego musimy dokonać. Pamiętajmy, że: „Życie składa się z wielu drobnych monet, kto je podnosi jest zamożny”. Nie możemy liczyć na to, że w życiu przydarzą nam się wielkie, podniosłe sprawy do wykonania, nie możemy skupiać się tylko na rzeczach widocznych, mających dużą wartość w życiu, dających nam prestiż, powszechny szacunek, musimy równy wgląd mieć ma sprawy drobne, powszechne (drobne monety) i nie lekceważyć ich, zauważać i zajmować się nimi, a nie spychać na innych, bo mieć silną wole i chęć do życia to nie tylko doceniać sprawy „wysokiej rangi”, ale także zajmować się rzeczami małej wagi, drugorzędnymi. Życie składa się z drobiazgów i kto ma tego świadomość i docenia da sobie radę ze wszystkim, bo będzie umiał zachować we wszystkim równowagę. A. Einstein powiedział: „Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia ”, dlatego altruistycznie „dajmy siebie innym”, bo to wbrew pozorom da nam radość, spełnienie i satysfakcję z dobrze, pożytecznie wykonanej pracy dla innych. Nasze życie ma wartość wtedy, gdy jego celem jest to co wartościowe, to co niewidoczne dla oczu, a nie to co wielkie z pozoru i mające wartość materialną! Paradoksalnie, pomagając innym, pomagam sobie. Sprawdziłam - to działa! Biblia mówi: „Wszystko co byście chcieli, aby wam ludzie czynili, wy im czyńcie”. Dlatego ważne jest, aby mieć chęć do życia, która przejawia się naszą werwą, entuzjazmem, nadzieją i pogodą ducha. Gdy osiągniemy ten etap będziemy mieli niespożytą chęć do życia, będziemy je ciągle ulepszać, słowem „dogadzać sobie”, aby to nasze życie było jeszcze wspanialsze, bardziej urozmaicone, nie bierne, a wtedy, zapewniam, osiągniemy pełnię szczęścia.