Moc prawdy.

Już ludzie w starożytności, wiedzieli że: „Prawdę trzeba wyrażać prostymi słowami". Jest ona potęgą, posiada ogromną moc przebicia. Moc prawdy jest wielka! dlatego dążmy do niej nieustannie, pokonujmy po drodze masę zakrętów, odsuwajmy od siebie niezliczone pokusy, które nas nęcą swoją atrakcyjnością. Mówi się, że : „prawda często boli, w oczy kole", ale też jest wiadome, że „Lepsza gorzka pigułka prawdy, niż słodkie, lukrowane kłamstwo". Naszym celem powinno być zawsze dążenie do prawdy, a nie zadowalanie się półśrodkami –małymi „półprawdami", bo to nam nie da wewnętrznego spokoju. Przeciwnie nauczymy się żyć nieszczerze, będziemy często obłudni (jak biblijni Faryzeusze), będziemy przekręcać fakty, często dostosowując je do własnych potrzeb dla swego wygodnictwa, a przecież w życiu nie o to chodzi! Prawda to szczerość. Jeżeli jesteśmy szczerzy, a nie zakłamani to inni to czują. Jeżeli nie, to tez podświadomie to wiedzą, a my bądźmy pewni, że prawda czy kłamstwo prędzej, czy później, wyjdzie na jaw. Potocznie mówi się, „że kłamstwo powtórzone tysiąc razy, staje się prawdą" . ALE my wiemy, że prawdą nie jest. Drugi, równie dobrze znany slogan mówi: „najgorsza prawda jest lepsza, niż najlepsze kłamstwo ", „ kłamstwo ma krótkie nogi" i tego się trzymajmy. Zawsze mówmy nawet brutalną, niewygodną prawdę, bo będziemy się z tym dobrze czuć i lepiej żyć, a inni ją poprawnie odbiorą - choćby bolała. Taka jest zasada : „prawda buduje-kłamstwo rujnuje " i to jest odwieczna prawda! Ktoś mądry powiedział, że: „Każdy mit, jest jakąś wersją prawdy " , bo w każdym kłamstwie jest ziarenko prawdy! I jest w tym dużo racji. Wystarczy, że spojrzymy na to obiektywnie. Ale nie tłumaczmy kłamstwa. Było, jest i będzie zawsze złą emocją, uczuciem. Arystoteles powiedział: „Nie poznamy prawdy, nie znając przyczyny". Dlatego dążmy do jej poznania poprzez zgłębienie jej „od podstaw", czyli poznanie jej przyczyny. Wiedzmy, że prawda jest piękna i tylko ona godna jest miłości.